Ξεκινώντας το γυμνάσιο – Ινστιτούτο παιδιών

Η μνήμη μου για την πρώτη μέρα του γυμνασίου μου είναι σπλαχνική. Τα πάντα στο πρόσωπό μου ήταν είτε από συρραπτικά είτε από ξέφρενη τρέξιμο του Kohl το προηγούμενο βράδυ.

Συμπεριλαμβανομένου του φρεσκοκομμένου μου χρονοδιαγράμματος ως σωσίβιο, έσπευσα μέσα από τις διπλές πόρτες για να βρω το ντουλάπι μου (δεν υπάρχουν άλλα cubbies για μένα!) Και οι φίλοι μου. Ήμουν αμέσως χτυπημένος με τη μυρωδιά. Ένα έντονο μίγμα οσμής σώματος, σπρέι σώματος τσεκούρι, ζουμερό couture viva la juicy άρωμα και αμμωνία.

Και πιέζεται επάνω ενάντια στα ντουλάπια – δίπλα στο νεοσύστατο μου, δυστυχώς – ήταν ένα ζευγάρι επιθετικά φτιάχνοντας έξω. Το αγόρι είχε το χέρι του πλήρως το πουκάμισο του κοριτσιού και δεν έδειξε κανένα σημάδι διακοπής, παρά τον κατακλυσμό των παιδιών που έσπευσαν να φτάσουν στην πρώτη περίοδο πριν από το κουδούνι. Σαφώς, το γυμνάσιο θα ήταν ένα πολύ διαφορετική εμπειρία.

Ποιες είναι οι μεγάλες αλλαγές;

Η μετάβαση από το δημοτικό σχολείο στο γυμνάσιο μπορεί να είναι τόσο συναρπαστική όσο και προκλητική για τα παιδιά. Εισέρχονται σε μια νέα σχολική δομή που τους ωθεί να αναλάβουν περισσότερη ευθύνη και έναν βαρύτερο φόρτο εργασίας. Και καθώς ξεκινούν την εφηβεία, περνούν από φυσικές, ορμονικές και συναισθηματικές αλλαγές που επηρεάζουν την αίσθηση του εαυτού τους καθώς και τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούν με τους φίλους, τους συμμαθητές και την οικογένειά τους.

“Δουλεύω με πολλούς τέταρτους και πέμπτους γκρέιντερ και, προς το τέλος του έτους, έχουμε πολλές συνομιλίες για το άγχος γύρω από τη μετάβαση στο γυμνάσιο”, λέει η Emma Petree, LMSW, κοινωνικός λειτουργός για τα προγράμματα σχολείων και κοινοτήτων στο Ινστιτούτο Child Mind. “Τα πράγματα που ακούω τα περισσότερα είναι ανησυχίες για την αλλαγή των τάξεων, την αύξηση του φόρτου εργασίας και της εργασίας και περισσότερη έκθεση σε ουσίες, όπως το κάπνισμα και το χαλίκι”.

Μια αλλαγή στη δομή της τάξης

Μεταξύ των πιο θλιβερών τμημάτων της μετάβασης στο γυμνάσιο είναι η αλλαγή της δομής της τάξης. Αντί να έχουν έναν δάσκαλο καθ ‘όλη τη διάρκεια της ημέρας, τα παιδιά έχουν πολλαπλούς δασκάλους για διαφορετικά θέματα. Η παρακολούθηση του προγράμματος της τάξης τους, ταξιδεύοντας μεταξύ των τάξεων σε σύντομο χρονικό διάστημα και η αποθήκευση των πραγμάτων τους σε ένα ντουλάπι μπορεί να είναι πολλά για να χειριστεί (έχασα το λουκέτο του ντουλαπιού μου μερικές φορές, θα παραδεχτώ).

Μπορεί να είναι χρήσιμο για τους μαθητές να έχουν έκθεση στη φυσική πανεπιστημιούπολη πριν φτάσουν εκεί, λέει η κα Petree. “Πολλά σχολεία κάνουν μέρες στο σχολείο πριν ξεκινήσουν το σχολείο. Νομίζω ότι είναι τόσο χρήσιμο για την ανακούφιση του άγχους”.

Μπορείτε να εξηγήσετε στο παιδί σας ότι αφού θα έχουν διαφορετικός δάσκαλος για κάθε υποκείμενοT, οι τάξεις μπορεί να έχουν ποικίλα επίπεδα δυσκολίας όσον αφορά τις εργασίες, τα κριτήρια ταξινόμησης και τις προσδοκίες. Η ενθάρρυνσή τους να πάνε στους δασκάλους τους (ή σε σχολικό σύμβουλο, εάν έχουν ένα) όταν έχουν ερωτήσεις ή συγκεκριμένα ζητήματα με αναθέσεις μπορούν να τους βοηθήσουν να αισθάνονται πιο ανεξάρτητοι.

Παρόλο που μπορείτε ακόμα να είστε έτοιμοι να εισέλθετε, να συνεργαστείτε με τους δασκάλους τους ή άλλο προσωπικό του σχολείου για να καταλάβετε τις συγκεκριμένες ανάγκες του παιδιού σας και να προσφέρετε τη σωστή υποστήριξη.

“Αυτή είναι μια μεγάλη μετάβαση και για τους γονείς, διότι στο δημοτικό σχολείο έχετε έναν δάσκαλο που μπορείτε να στείλετε e-mail για τυχόν ερωτήσεις ή προβλήματα”, λέει η Janine Domingues, PhD, ανώτερος ψυχολόγος στο κέντρο διαταραχών άγχους στο Ινστιτούτο Child Mind Institute. “Θα πρέπει να μάθετε σε ποιον μπορείτε να φτάσετε, είτε πρόκειται για σύμβουλο, σύμβουλο που βασίζεται στο σχολείο, είτε για συγκεκριμένους δασκάλους”.

Πώς βοηθάτε το παιδί σας να παραμείνει οργανωμένο;

Στο γυμνάσιο, τα παιδιά βιώνουν αύξηση των εργασιών, δοκιμές, κουίζ και έργα. Θα πρέπει επίσης να διαχειριστούν το χρόνο τους. “Το γυμνάσιο είναι η πρώτη φορά που τα παιδιά χρειάζονται πολύ περισσότερες δεξιότητες εκτελεστικής λειτουργίας”, λέει η Jane Wong, Psyd, συνεργάτης νευροψυχολόγος στο Gund Learning and Diagnostic Center στο Ινστιτούτο Child Mind.

Ο Δρ Wong συνιστά τη λήψη διαφορετικών χρωματισμένων φακέλων για κάθε θέμα, καθώς και ένα ημερολόγιο για αναθέσεις, για να βοηθήσουν τα παιδιά να απεικονίσουν όταν οφείλονται τα πράγματα. Και προτείνει να κάνει μια λίστα ελέγχου για να βοηθήσει τα παιδιά να καταλάβουν τι χρειάζονται για να βάλουν στο σακίδιο τους κάθε πρωί.

Οι καθιερωμένες ρουτίνες για την εργασία, συμπεριλαμβανομένου ενός ειδικού χώρου εργασίας στο σπίτι, είναι απαραίτητες. Και για παιδιά με ADHD ή προβλήματα προσοχής, λέει ο Δρ Wong, μπορείτε να πάρετε ένα Ζώνης για την καρέκλα τους ή ένα κουνάω καθίσματαγια να τους βοηθήσει να εστιάσουν.

Ο Δρ. Domingues σημειώνει ότι είναι σημαντικό να δώσουμε στα παιδιά κάποια χάρη, καθώς αυτή η αύξηση των ευθυνών μπορεί να είναι συντριπτική. “Συνιστώ ότι οι γονείς, ειδικά νωρίς, να θέσουν μια φορά κάθε εβδομάδα όπου αγγίζετε τη βάση με το παιδί σας”, λέει. “Μπορείτε να κάνετε ερωτήσεις όπως,” Πώς πήγε αυτή την εβδομάδα; ” «Υπήρχαν στιγμές όπου τα πράγματα αισθάνθηκαν πραγματικά χαοτικά;

Μετατοπίσεις στη δυναμική της φιλίας

Η εκκίνηση του μέσου σχολείου οδηγεί συχνά Μια μετατόπιση της δυναμικής φιλίαςαν αυτό σημαίνει να κάνετε νέους φίλους ή να παρασύρετε μακριά από παλιά.

“Αυτή είναι η εποχή για την εξερεύνηση της φιλίας, και έρχεται με κάποιο πόνο”, λέει ο Δρ Domingues. “Είναι μια εποχή όπου εξερευνάτε ποιοι είστε και τι θέλετε από φιλίες. Αυτό είναι πολύ φυσιολογικό.”

Για μερικά παιδιά, αυτές οι αλλαγές μπορούν να φέρουν πολύ άγχος, εξηγεί ο Δρ Domingues, ενώ άλλοι αγκαλιάζουν την ευκαιρία να εξερευνήσουν.

Με τα παιδιά που αναζητούν ενεργά νέες φιλίες, λέει ο Δρ Domingues, μπορεί να είναι χρήσιμο για τους γονείς να έχουν συνομιλίες γύρω από το ποιοι μπορεί να βαρύνουν και τι ψάχνουν σε έναν φίλο. “Και αν διακλαδιστούν, θέλετε επίσης να βεβαιωθείτε ότι εξακολουθούν να είναι ευγενικοί. Μιλήστε μαζί τους για το πώς μπορούν να έχουν έναν υγιή χωρισμό από έναν φίλο, σε αντίθεση με το φάντασμα ή απλά να τραβήξουν μακριά χωρίς συζήτηση”.

Και αν παρατηρήσετε ότι το παιδί σας είναι απρόθυμο να κάνει νέους φίλους, ο Δρ. Domingues λέει ότι μπορείτε να επικυρώσετε τα συναισθήματά τους, να συζητήσετε τι ανησυχούν και να τους καθησυχάσετε ότι η συνάντηση με νέους ανθρώπους συχνά αισθάνεται αμήχανος στην αρχή. “Πηγαίνετε στους τρόπους που μπορούν να διακλαδιστούν, είτε ενώνουν διαφορετικές ομάδες είτε κλαμπ στο σχολείο, κάθονται σε διαφορετικό τραπέζι στο μεσημεριανό γεύμα, ή συμμετέχουν σε μια δραστηριότητα έξω από το σχολείο”. Αναφέρει επίσης την προπόνηση των παιδιών σχετικά με το πώς να ανοίξει μια συνομιλία, όπως να ρωτάει κάποιον για τα σχέδια του Σαββατοκύριακου ή να μιλάει για μια τάξη ή έναν δάσκαλο που έχετε κοινό.

“Και λέω συχνά, δεν χρειάζεται να είστε φίλοι με όλους”, λέει ο Δρ Domingues. “Χρειάζεται απλώς ένα άτομο με το οποίο συνδέεστε πραγματικά.”

Πίεση από ομοτίμους

Καθώς τα παιδιά σχηματίζουν αυτές τις νέες συνδέσεις και ομάδες φίλων, μπορεί να αρχίσουν να αισθάνονται σαν να πρέπει να ενεργούν ή να φαίνονται ένας συγκεκριμένος τρόπος για να χωρέσουν.

“Αυτό είναι όταν η πίεση από ομοτίμους γίνεται πραγματικά έντονη”, λέει η κ. Petree. Ο κοινωνικός κύκλος ενός παιδιού, λέει, τείνει να μετακομίσει στο “προσκήνιο της λήψης αποφάσεων”.

Τόσο η κα Petree όσο και ο Dr. Domingues συμφωνούν ότι η δημιουργία οικογενειακών αξιών μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά να χειριστούν καταστάσεις στις οποίες μπορεί να ωθηθούν να κάνουν κάτι που δεν είναι άνετοι.

“Κάτι που προσγειώνεται με αυτή την ηλικιακή ομάδα είναι συνομιλίες που βασίζονται σε αξίες και πραγματικά τονίζουν την αίσθηση του εαυτού των παιδιών”, λέει η κ. Petree. “Είναι στην αρχή της αρχής να σχηματίζουν την ταυτότητά τους και εξακολουθούν να είναι πραγματικά νέοι. Διατηρήστε ένα σύνολο αξιών για να ζήσετε από το σημείο όπου δεν είναι μόνο” μην το κάνετε αυτό “, επειδή δεν το ακούν αυτό.

“Νομίζω ότι είναι επίσης και για τη γλώσσα και το scripting μερικές φορές”, προσθέτει ο Dr. Domingues. “Τα παιδιά δεν ξέρουν πάντα τι να πουν, πότε να πούμε όχι, ή πώς να πούμε όχι, ενώ εξακολουθούν να διατηρούν μια φιλία. Έτσι, οι γονείς μπορούν να εξασκήσουν αυτούς τους τύπους συνομιλιών με τα παιδιά τους”.

Η εικόνα του σώματος είναι insecuritIES

Όταν τα παιδιά εισέρχονται στο γυμνάσιο, συνήθως ξεκινούν ή ήδη περνούν από την εφηβεία. Και με την εφηβεία έρχεται μια σειρά από σωματικές αλλαγές Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε άγχος και ανασφάλεια.

Ήταν στην τάξη γυμναστικής γυμναστικής που έγινα αρχικά ενήμερος για το σώμα μου και τις αδυναμίες του. Θα έπρεπε να αλλάξουμε μπροστά ο ένας στον άλλο στο ντουλάπι και τα κορίτσια εκμεταλλεύτηκαν την ευκαιρία να συγκρίνουν και να σχολιάσουν την “πρόοδο” του άλλου. Οι συζητήσεις σχετικά με τα μεγέθη σουτιέν, το πλάτος του ισχίου και το ξύρισμα ήταν κοινές.

Πολλά κράτη εξακολουθούν να απαιτούν τα παιδιά να πάρουν Δοκιμές φυσικής ικανότηταςη οποία μπορεί να περιλαμβάνει δημόσιες ζύγιση και αναφορά BMI.

Για να προετοιμάσουν τα παιδιά για αυτούς τους τύπους δυσάρεστων σεναρίων, οι γονείς μπορούν να ξεκινήσουν συνομιλίες για την εφηβεία και τις σωματικές αλλαγές νωρίς, λέει ο Δρ Domingues. “Μιλήστε με το παιδί σας για το πώς το σώμα όλων είναι διαφορετικό και βεβαιωθείτε ότι καταλαβαίνουν τι σημαίνει η εφηβεία – τι μοιάζει με το σώμα σας τώρα δεν είναι πώς το σώμα σας θα μοιάζει με δύο ή τρία χρόνια από τώρα. Αυτό επικυρώνει την εμπειρία τους”.

Έχοντας ευρύτερες συνομιλίες γύρω από τα πρότυπα ομορφιάς και τους ιδανικούς τύπους σώματος με το παιδί σας, προσθέτει, μπορεί επίσης να κάνει πραγματικά τη διαφορά στον τρόπο με τον οποίο το παιδί σας πλοηγεί σε αυτό το νέο περιβάλλον.

Έκθεση σε σεξουαλική πίεση

Τα παιδιά που ξεκινούν το γυμνάσιο είναι πιο πιθανό να εκτίθενται σε σεξουαλικό περιεχόμενο και χρήση ουσιών, προειδοποιεί η κα Petree. “Νομίζω ότι μόνο με την ύπαρξη μεγαλύτερων παιδιών, είναι εκτεθειμένα σε πολύ πιο πολύ γρήγορα. Τα κοινωνικά μέσα και η πρόσβαση στο διαδίκτυο παίζουν σίγουρα ένα τεράστιο ρόλο σε αυτό”.

Ο Δρ. Domingues ενθαρρύνει τους γονείς να έχουν συνομιλίες σχετικά με αυτά τα θέματα νωρίς, ακόμη και στην τέταρτη ή πέμπτη τάξη, πριν ξεκινήσουν το γυμνάσιο.

Επειδή μαζί με την έκθεση μπορεί να έρθει πίεση. “Με τα νεαρά κορίτσια, ειδικά, βλέπω συχνά ότι ο συνδυασμός αυτής της νέας έκθεσης-μαζί με την πίεση των ομοτίμων και τους ορμονικά επηρέασε τους αγώνες αυτοεκτίμησης-σημαίνει ότι παίρνουν σε καταστάσεις που είναι δυνητικά επικίνδυνες ή επιβλαβείς”, παρατηρεί η κ. Petree.

Περιγράφει τη συνεργασία με πολλά κορίτσια που πιστεύουν ότι οφείλουν σεξουαλικές συμπεριφορές σε άλλους ανθρώπους. “Έχουμε πολλές συνομιλίες σχετικά με την ενδυνάμωση και τις επαναλαμβανόμενες φράσεις όπως” Δεν χρωστάτε τίποτα. Το σώμα σας είναι δικό σας και η επιλογή σας “.

Η κ. Petree συχνά συμβουλεύει τα νεαρά κορίτσια να “συντονιστούν” στο σώμα τους και να παρατηρούν όταν τα πράγματα είναι άνετα σε σχέση με τα άβολα. “Και πάλι, λέγοντας,” μην το κάνετε αυτό “, δεν πρόκειται να λειτουργήσει”, εξηγεί. “Αντ ‘αυτού, πραγματικά διδάξτε στα παιδιά να ακούσουν αυτό που αισθάνεται ασφαλές και όχι ασφαλές στο σώμα τους.”

Οι συνομιλίες για το χώρο και τα όρια μπορεί να είναι εξίσου σημαντικές για τα αγόρια, λέει ο Δρ. Domingues. “Νομίζω ότι τα αγόρια μπορούν να είναι φυσικά μεταξύ τους, και ίσως να μην είναι καν σεξουαλικά, θα μπορούσε να είναι σαν τραχύς ή τραχύ παιχνίδι.

Τα αγόρια μπορούν επίσης να αισθάνονται πιεσμένα σε σεξουαλική δραστηριότητα που μπορεί να μην είναι άνετα, επειδή βλέπουν τους συνομηλίκους τους να το κάνουν, προσθέτει.

Οι γονείς μπορούν να μιλήσουν με τα παιδιά τους για το πώς να μιλήσουν αν βλέπουν προβληματική συμπεριφορά και να τους βοηθήσουν να πάρουν άνετα να κολλήσουν σε αυτό που αισθάνεται σεβασμό.